Food – scenariusz zajęć o jedzeniu na lekcję języka angielskiego

Dziś na tapetę wjeżdża temat jedzenia. Przygotowałam dla Was cały scenariusz zajęć o tej tematyce, wraz z piosenką, kartami obrazkowymi, zabawami ruchowymi, grami i kolorowankami. Dawno nie powstał wpis na zajęcia z języka angielskiego, więc zaczynajmy 🙂

Food – scenariusz zajęć na zajęcia o jedzeniu, wraz z materiałami

1. Karty obrazkowe

Na początku po przywitaniu się, zapoznajemy dzieci z nowym słownictwem. Jak? Oczywiście przez zabawę. Do tego potrzebujecie kart obrazkowych, które znajdziecie do pobrania i druku poniżej.

Dzieci siedzą w jednej linii (najlepiej tą linię zaznaczyć z szarf). Zadaniem nauczyciela jest rozłożyć karty obrazkowe tak, aby były trochę oddalone od siedzących dzieci, obrazkiem do dołu. Dzieci po kolei rzucają woreczkiem i starają się trafić w kartę. Jeżeli dziecku uda się trafić woreczkiem w kartę, podchodzi to niej, odkrywa ją i pokazuje wszystkim. Nauczyciel nazywa obrazek, po czym wszyscy powtarzają za nim nazwę obrazka. Zabawa trwa, dopóki wszystkie obrazki nie pozostaną odkryte.

WAŻNE: Kart obrazkowych jest, aż trzydzieści. Ja na jednych zajęciach nie wprowadzam zazwyczaj więcej niż dziesięć nowych słówek (w młodszych grupach max sześć), dlatego też zajęcia o jedzeniu spokojnie możecie sobie podzielić na trzy osobne dni.

2. Sing a song

W temacie jedzenia najlepiej pasują piosenki autorstwa Super Simple Song o jedzeniu. Jest ich kilka, do wyboru do koloru. Dzieciaki je uwielbiają, ponieważ połączone w nich zostały składniki, które pozornie do siebie nie pasują. Wywołuje to w przedszkolakach zawsze mnóstwo śmiechu, a co za tym idzie, pozwala lepiej zapamiętać nazwę danego składnika.

Możecie wybrać jedną piosenkę na jedne zajęcia:

• Do you like broccoli ice cream?

• Do you like lasagna milkshakes?

• Do you like pickle pudding?

• Do you like spaghetti yogurt?

Do piosenek przygotowałam zabawę. Potrzebne będą do niej przygotowane przeze mnie poniżej materiały do pobrania. Są to dwa kartoniki. Zielony z napisem Yes I do oraz czerwony z napisem No, I don’t. Zadaniem nauczyciela jest wydrukować i zalaminować je tyle razy, ile jest dzieci w grupie. Każde dziecko dostaje oba kartoniki do ręki. Podczas słuchania piosenki dzieci podnoszą odpowiedni kartonik do góry, w zależności od tego, czy lubią dany produkt/ potrawę, czy nie.

Po zakończonej piosence, możemy bezpośrednio zapytać wybrane dzieci czy coś lubią, np. Karol, do you like yogurt? I zadaniem dziecka jest podnieść odpowiedni kartonik i odpowiedzieć.

3. Healthy/unhealthy food game

Do tej zabawy oprócz materiałów zamieszczonych poniżej nauczyciel będzie potrzebował dwóch szarf: zielonej i czerwonej. Dzieci siadają na dywanie w kole. Nauczyciel rozkłada w środku koła dwie szarfy w kształcie koła i wkłada do nich dwa kartoniki: do zielonej z napisem HEALTHY, a do czerwonej ten z napisem: UNHEALTHY.

Dookoła szarf rozkłada także małe kartoniki z jedzeniem (również dołączone do druku poniżej), obrazkami do dołu. Zadaniem dzieci jest po kolei odkrywać po jednym obrazku, nazywać go oraz umieścić w odpowiednim zbiorze. Jeżeli ktoś nie jest pewny, czy dana rzecz należy do zdrowych czy niezdrowych produktów, cała grupa może zdecydować demokratycznie (większością głosów).

Druga wersja tej zabawy (na inny dzień) to rozłożenie szarf po jednej stronie sali w dwóch różnych kątach, a po drugiej stronie sali na linii ustawić dzieci. Tym razem kartoniki z jedzeniem ma nauczyciel i po kolei czyta i pokazuje kartonik (można tutaj użyć kart flashcards, są większe i wyraźniejsze). Zadaniem dzieci jest dobiegnięcie i wskoczenie do odpowiedniej szarfy, w zależności od tego, czy nauczyciel podniósł kartonik ze zdrowym, czy niezdrowym produktem. Nauczyciel może zmieniać formy ruchu. Dzieci mogą pobiec, podskakiwać, iść itp.

4. Bingo game – food

Z racji tego, że moje przedszkolaki uwielbiają bingo, robię je w prawie każdej odsłonie. Mam nadzieję, że Wam się ona jeszcze nie znudziła 🙂 Plansz do gry drukujemy tyle, ile mamy dzieci. Ja stworzyłam dwanaście różnych plansz, ale jeżeli macie w grupie więcej dzieci to spokojnie, parę plansz może się powtarzać. Każde dziecko otrzymuje plansze i zestaw małych karteczek do zakrywania odpowiednich pól (chyba, że plansze są zalaminowane to można zamiast karteczek używać pisaków do skreślania, a po zabawie wytrzeć plansze nawilżaną chusteczką).

Nauczyciel ma przed sobą małe kartoniki z wszystkimi obrazkami jedzenia. Kładzie je obrazkiem do dołu. Dzieci na swoich planszach mają tylko osiem losowo wybranych obrazków jedzenia (każdy inne). Nauczyciel po kolei odkrywa obrazek i czyta dzieciom jego nazwę. Zadaniem dzieci jest dobrze słuchać i sprawdzać, czy mają ten przedmiot u siebie na swojej karcie bingo. Jeżeli tak, to skreślają go, lub zakrywają karteczką. Wygrywa osoba, która jako pierwsza skreśli wszystkie swoje obrazki z jedzeniem. Wówczas woła ona na cały głos BINGO! Zabawa może zakończyć się w tym miejscu, a może także trwać, dopóki każdy nie będzie miał bingo.

5. Let’s go shopping game

Do zabawy potrzebujemy materiałów dołączonych poniżej. Toreb na zakupy drukujemy tyle, ile jest dzieci, a kartoniki z jedzeniem tylko raz. Przed zabawą nauczyciel chowa kartoniki z jedzeniem po całej sali. na początek zabawy każdy uczestnik dostaje swoją torbę na zakupy i klej. Wszystkie dzieci tańczą swobodnie do muzyki, podskakują ze swoimi torbami radośnie idąc na zakupy. Gdy muzyka ustanie, nauczyciel mówi, jakiego kartonika mają szukać dzieci. Kto pierwszy znajdzie kartonik, przykleja go do swojej torby zakupowej. Nauczyciel znów włącza muzykę, a dzieci podskakują w rytm muzyki idąc na zakupy. Zabawa trwa, dopóki wszystkie kartoniki nie zostaną odnalezione. Wygrywa dziecko, które w swojej torbie zakupowej ma najwięcej produktów.

6. Food worksheets

Na koniec zajęć dzieci uzupełniają kartę pracy, w której muszą pokolorować tylko zdrowe produkty.

7. Food – coloring book

Kolorowanki mogą być na zajęcia popołudniowe, lub dzieci mogą sobie zabrać do domu. Cały plik dołączam poniżej.

Na dziś to wszystko, dajcie znać, czy wolicie widzieć na mojej stronie więcej zajęć w języku angielskim czy polskim 🙂